Un grupo de científicos en Holanda desenvolveron un dispositivo de almacenamento de datos capaz de gardar unha densidade de información de ata 500Tb nunha superficie de apenas 6 centímetros cadrados, "En teoría, esta densidade de almacenamento permitiría gardar todos os libros escritos polo home nun só selo de correos", explica a investigadora Sander Otte, do Instituto de Nanociencia Kavli, na universidade holandesa de Delft. A experta lembra que, cada día, a sociedade moderna crea máis de mil millóns de xigabytes de novos datos, polo que cobra especial importancia o feito de que cada bit ocupe o menor espazo posible. Neste sentido, os investigadores lograron construír unha memoria de 1 quilobyte (8,000 bits) na que cada bit está representado pola posición dun só átomo de cloro. Así chegaron a alcanzar unha densidade de almacenamento de 500Tb por polgada cadrada (6,4516 centímetros cadrados), é dicir, 500 veces máis potente que o mellor dos discos ríxidos de memoria actualmente dispoñibles no mercado. Aínda estamos lonxe do almacenamento de datos a escala atómica, pero demos un gran paso. Para iso, cubriron unha superficie de cobre con átomos de cloro, seguindo a teoría exposta en 1959 polo físico Richard Feynman que suxeriu que se unha plataforma permitise despregar átomos individuais entorno a un patrón exactamente ordenado, sería posible almacenar unha unidade de información en cada átomo. Os expertos do Instituto Kavli sinalan que aínda que é posible controlar a localización deses átomos, existen limitacións técnicas. En concreto, subliñan que se necesitan temperaturas rexistradas no rango do helio líquido (4 kelvin) para lograr configuracións estables, mentres que para modificar a posición dun só átomo é necesario rexenerar toda a superficie. Con esas consideracións en mente, os expertos lograron manter a posición de máis de 8.000 "vacantes de cloro" (átomos extraviados) durante máis de 40 horas a unha temperatura de 77 kelvin, foron capaces despois de almacenar diferentes textos, entre eles o mencionado de Feynman, sobre a superficie, a cal puideron modificar á súa antollo bit a bit. "Na súa actual forma, esta memoria só pode operar nunhas condicións de completo baleiro e á temperatura do nitróxeno líquido (77 kelvin, -196ºC), polo que aínda estamos lonxe do almacenamento de datos a escala atómica. Pero
demos un gran paso", destaca Otte.
Daniel Moura González
No hay comentarios:
Publicar un comentario