TRES LEIS DE MENDEL pablo. c.

QUEN FOI MENDEL?

Mendel foi un monxe católico e naturalista quen formulou, por medio dos traballos que levou a cabo con diferentes variedades do chícharo ou arveja, as hoxe chamadas leis de Mendel que deron orixe á herdanza xenética. Os primeiros traballos en xenética foron realizados por Mendel. Inicialmente efectuou cruces de sementes.

1º lei de Mendel:

Esta lei establece que se se cruzan dúas razas puras (un homocigoto dominante cun recesivo) para un determinado carácter, os descendentes da primeira xeración serán todos iguais entre si, fenotípica e xenotípicamente, e iguais fenotípicamente a un dos proxenitores (o que ten o xenotipo dominante), independentemente da dirección do cruzamiento. Expresado con letras maiúsculas as dominantes (A = amarelo) e minúsculas as recesivas (a = verde), representaríase así as súas posibles descendencias: AA + aa = Aa/ Aa/ Aa/ Aa.  É dicir existen factores para cada carácter os cales se separan cando se forman os gametos e vólvense a unir cando ocorre a fecundación.

Usos:
Esta lei pode utilizarse para probas de paternidade, saber que alelos son recesivos e cales dominantes na especie humana...

2º lei de Mendel:

Esta lei establece que durante a formación dos gametos, cada alelo dun par sepárase do outro membro para determinar a constitución xenética do gameto filial. É moi habitual representar as posibilidades de hibridación mediante un cadro .

Mendel obtivo esta lei ao cruzar diferentes variedades de individuos heterocigotos, este puido observar nos seus experimentos que obtiña moitos chícharos con características moi diferentes no cal a maiorÍa eran amarelos e o resto verdes.

Usos:

Unha posible utilización desta lei foi por exemplo unha empresa de rosas a cal obtivo a 1º rosa negra de todo o mundo grazas ao uso desta lei.

3º lei de Mendel:

A terceira Lei De Mendel é coñecida tamén como Lei da Herdanza Independente de caracteres. Esta Terceira Lei De Mendel, toma en conta aos caracteres ou trazos que se herdan de forma independente a outros trazos. É dicir que non existe relación entre estes trazos, xa que se atopan noutra área do cromosoma. É dicir que os fenotipos xéranse a través das leis anteriores, pero non inflúen no desenvolvemento duns con outros. Desta maneira, cada patrón de herdanza pode ser transmitido sen afectar a outro. A 3ra Lei De Mendel, cúmprese, como se dixo, en patróns de herdanza que se atopan en diferentes cromosomas, ou que están en áreas moi distantes dentro do cromosoma.