Homo georgicus

Homo  georgicus é unha especie de  homínido establecida en 2002 a partir dos fósiles atopados un ano antes en  Dmanisi, no  Cáucaso, República de Xeorxia. Nun principio considerouse intermedia entre o  Homo  habilis e o  Homo  erectus, e relacionada co  Homo  ergaster, aínda que outras interpretacións  disienten da súa consideración como especie diferenciada e mesmo achegan estes mesmos fósiles como proba dunha hipotética única especie dentro do xénero  Homo. Os fósiles datáronse entre 1,8 e 1,6 millóns de anos. O tamaño do cerebro calculouse entre 600 e 680  c. c. A estatura estimouse en 1,5 m.


Cranio fósil de  Dmanisi.
Foi atopado primeiro gran parte dun esqueleto. Posteriormente houbo outros tres achados, incluído un cranio completo (pero sen dentes, só co canino esquerdo) e ademais, atopáronse asociados cos ósos, artefactos de pedra e de percusión, que lle permitían a esta especie cazar, matar animais e procesalos. Quedou establecida a condición de cazador do  Homo  georgicus e non de  carroñero nin de simple  recolector e consumidor de alimentos brandos vexetais. O  homínido de  Dmanisi consumía carne, e este produto puido ser a clave da supervivencia desta especie e doutros  homínidos habitantes de altas latitudes, sobre todo no inverno.

Ao parecer, os cinco individuos do  Dmanisi formaban unha familia que se viu envolvida nunha  erupción  volcánica que os obrigou a penetrar no abrigo, e logo morreron por asfixia debido ás cinzas  volcánicas. Esa é a explicación que se desprende do estudo dos estratos, e a razón de por que neste caso excepcional atopouse un número elevado de fósiles xuntos que eran de idades tan variadas.

Daniel Moura González